-
1 δηιοω
стяж. δῃόω1) убивать(τινα χαλκῷ Hom.)
2) разрывать, растерзывать(χαλκὸς δῃώσας, λύκοι ἔλαφον δῃώσαντες Hom.)
3) сражаться4) разорять, опустошать(ἄστυ πυρί Soph.; τὰ παραθαλάσσια Her.; τέν Χαλκιδικήν Thuc.; χώραν Arph., Xen.)
δεδῃωμένος τὸν πώγωνα шутл. Luc. — лишившийся своей бороды